Het consensusprotocol is vergelijkbaar met het besturingssysteem van een blockchain.
Maar de consensusalgoritmen van een blockchain zijn bijzonder omdat ze bepalen hoe geschillen tussen knooppunten die tegenstrijdige gegevens hebben ontvangen, moeten worden opgelost.
Denk aan een consensusalgoritme als een digitale, onpartijdige rechter die beide kanten van een argument hoort om tot de “waarheid” te komen van wat er werkelijk is gebeurd.
Deze rechter bepaalt vervolgens hoe te handelen volgens een set van vooraf bepaalde wetten of regels.
Onderzoek heeft aangetoond dat het onmogelijk is voor echt gedistribueerde toestemmingvrije netwerken op te zetten.
Dit betekent dat blockchain ontwerpers te maken krijgen met compromissen over wat ze moeten prioriteren.
Consensusalgoritmen die gericht zijn op snelheid beperken vaak het aantal netwerkdeelnemers, waardoor het minder gedecentraliseerd is.
Aan de andere kant zijn protocollen die prioriteit geven aan decentralisatie en foutpreventie vaak trager en minder goed om te kunnen functioneren.
Deze term is erg belangrijk binnen de gehele crypto sfeer.